Wpisy Otagowane ‘Złoto w banku’

Aktualizacja – 1 stycznia 2013 roku

Od 1 stycznia 2013 roku Narodowy Bank Polski nie skupuje złota. W związku z tym cały poniższy tekst należy uznać za nieaktualny i nieważny.

Jak ktoś kupuje złoto, to często zadaje sobie pytanie – jakie złoto kupić, aby później było je łatwo sprzedać? To bardzo dobre pytanie, bo ten, kto przygotowuje strategie wyjścia już na etapie rozpoczynania inwestycji, jest odpowiednio przygotowany na możliwe późniejsze niespodzianki z upłynnieniem towaru.

Skup złota w NBP

Lokując kapitał w złocie mamy tę przewagę, że złoto należy do jednych z najbardziej płynnych aktywów, na które w każdym momencie bardzo łatwo znaleźć kupca. W Polsce, z racji swojego statusu emitowania/drukowania waluty, kupcem złota o nieograniczonych możliwość nabywczych jest NBP [Narodowy Bank Polski]. To instytucja, która w normalnych okolicznościach rynkowych jest w stanie natychmiast kupić od nas złoto w potężnych ilościach. Trzeba natomiast zaznaczyć, że w przypadku ostrych zawirować polityczno- gospodarczych mogą być wprowadzone przepisy ograniczające handel złotem i NBP nie będzie skupować złota. Jednak w takich okolicznościach cena złota w handlu prywatnym będzie osiągała takie wartości i złoto będzie tak pożądane, że z pewnością nie będzie problemów ze sprzedażą złota za godziwą wartość.

Złoto monetarne w NBP

NBP na swoich tablicach w każdej jednostce regionalnej podaje codziennie aktualizowane ceny skupu złota. Nie ogranicza się przy tym tylko do podania ceny złota monetarnego za gram, ale wyszczególnia dokładnie ceny popularnych monet inwestycyjnych i kolekcjonerskich. Dotyczy to również  sztabek złota, jednak w przypadku sztab podawana jest cena tylko sztabki 100 gramowej, której cena ściśle powiązana jest z ceną podstawową 1 grama złota monetarnego w próbie 1000, również widocznego na tablicy cen skupu złota w NBP. Stąd jeżeli dysponujemy np.: sztabką złota o masie 31,1035 grama, można wychodząc z ceny złota monetarnego za 1 gram, łatwo przeliczyć cenę, jaką NBP daje nam za taką sztabkę złota.

Skup sztabek złota w NBP

W NBP skupem złota zajmuje się mała grupa osób przeszkolonych specjalnie do obrotu złotem. Przebywając w NBP przy okazji różnych transakcji, zawsze spotykałem się z dużą kompetencją ludzi tam pracujących, zwłaszcza przy skupie złota. Znają oni dobrze wszystkie mennice akredytowane w LBMA oraz specyfikę sztabek przez nie produkowanych. Jak dotąd osobiście słyszałem tylko o jednym przypadku, kiedy pracownik NBP nie chciał zaakceptować sztabki z mennicy Umicore, bo jak argumentował, nie znał tej mennicy, a przecież to jedna z największych mennic na świecie. Natomiast inny pracownicy z powodzeniem skupowali bardzo rzadko u nas spotykane sztabki z dubajskiej mennicy, która także jest akredytowana w LBMA, więc nie było żadnego problemu. Oczywiście NBP, też skupuje sztabki z Mennicy Polskiej. Wniosek jest jednak jeden. NBP zawsze skupuje sztabki złota z mennic akredytowanych w LBMA.

Cena skupu złota w NBP uzależniona od stanu zachowania

Warto zadbać o to, aby sztabki były idealnie utrzymane, najlepiej w hermetycznych opakowaniach menniczych, bo NBP uzależnia ceny skupowanego złota od stanu zachowania. Zatem sztabkę uszkodzoną lub porysowaną może wycenić niżej od sztabki złota utrzymanej w stanie idealnym. Gdy oddamy pracownikowi nasze sztabki do wyceny i potwierdzimy, że jesteśmy zdecydowani je sprzedać, to przystępuje on do wtórnej weryfikacji złota, które do niego przynieśliśmy. Rozpakowuje on sztabkę złota z opakowania menniczego, sprawdza jej strukturę, mierzy i waży. Jeżeli wszystko jest OK, to przystępuje do spisania protokołu sprzedaży, identyfikacji sprzedającego, wydaje kwit potwierdzający sprzedaż złota, z którym udajemy się do kasy NBP, gdzie wydawane są nam świeżuteńkie bilety NBP.

Skup złotych monet w NBP

NBP skupuje także złote monety, dla których ceny uzależnia od stanu zachowania. Im moneta starsza i z racji wieku bardziej narażona na uszkodzenia strukturalne, tym NBP określa szersze widełki cen skupu takich złotych monet. Różnica w cenie pomiędzy najgorzej zachowanymi monetami, a tymi w stanie idealnym może dochodzić do 10%.

Złote monety, dla których NBP ma określone widełki cenowe, to:

20 dolarów USA 10 dolarów USA 10 rubli 5 rubli 20 marek niemieckich 50 dolarów kanadyjskich 1oz 2000 szylingów austriackich 1oz

Tutaj warto zwrócić uwagę na 20 dolarów. Podczas rozmowy z doświadczonym pracownikiem NBP udało mi się dowiedzieć, że monety te, z uwagi na swój wiek i burzliwe czasy w jakich były bite, były często emitowane przez prywatne mennice i choć zawierają w sobie tyle złotego kruszcu ile oryginały, to NBP takich replik nie może skupić, a posiadacz musi się udać do prywatnego skupu złota, gdzie najprawdopodobniej zaoferują mu skup po cenie złotego złomu. Należy, więc uważać na stare 20 dolarówki, bo choć posiadają niezwykły urok i historię, to trzeba umieć rozpoznawać te monety, a nie jest to zadanie łatwe.

Ponadto NBP ma też tabele monet, dla których ma stałą cenę skupu złota. Do takich monet należą:

20 franków francuskich 20 franków szwajcarskich 20 koron austro-węgierskich 4 dukaty austro- węgierskie 1 dukat austro- węgierski 1 funt angielski 1 krugerrand 1oz

Oczywiście NBP skupuje też inne złote monety bulionowe, ale na swoich tabelach skupu podają tylko te najbardziej popularne. Cena skupu każdej złotej monety bulionowej zachowanej w I klasie menniczej powinna być tożsama z ceną oferowaną za krugerranda lub 50 dolarów kanadyjskich o wadze 1 uncji [Kanadyjski Liść Klonowy].

W tych przypadkach choć cena jest jedna, to spotkałem się z sytuacją, gdy pracownik powiedział, że musi zaoferować cenę trochę niższą za Krugerranda, bo jest wyraźnie zarysowany i ma trochę mniejszą wagę. W takim przypadku jednak warto udać się do prywatnego skupu, gdzie mają katalog monet, odnaleźć naszego Krugerranda i sprawdzić jaką powinien mieć wagę i przede wszystkim jaką tolerancje wagi. Bo każda złota moneta bulionowa różni się minimalnie wagą, a producent określa dla każdego modelu monety tolerancję wagi. Jeżeli waga naszej złotej monety będzie się mieścić w katalogowej tolerancji, to w takiej sytuacji skupujący nie powinien obniżać ceny monety.

Przeciwdziałanie Praniu Brudnych Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu a NBP

Każdy, kto w obrocie dewizowym wykonuje transakcje przewyższające wartość 15 tys. euro jest poddawany procedurze weryfikacji przez Głównego Inspektora Informacji Finansowej. Dlatego sprzedając złoto w NBP o wartości większej niż 15 tys. Euro, pracownik NBP zweryfikuje sprzedającego, zapisze jego dane, które powędrują do Inspektoratu. Oczywiście rozdzielanie transakcji na mniejsze nic nie daje, a robienie tego w jawny sposób może dodatkowo przysporzyć nam kłopotów.

Złoto bulionowe, to w NBP złoto monetarne lub złoto dewizowe

Narodowy Bank Polski w swojej terminologii określa złoto bulionowe jako złoto monetarne lub złoto dewizowe. Warto wiedzieć, że w myśl przepisów prawa złotem dewizowym i platyną dewizową jest złoto i platyna w stanie nieprzerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., a także półfabrykatów. Złotem dewizowym i platyną dewizową są również przedmioty ze złota i platyny zazwyczaj niewytwarzane z tych kruszców np.: złote sztućce lub złoty karabin. Natomiast złotem dewizowym nie jest złoto wykorzystywane w technice dentystycznej. Tutaj powstaje pytanie. Skoro przepisy prawa pod względem jawności obrotu na równi stawiają złoto dewizowe z platyną dewizową, to dlaczego złoto jest zwolnione z podatku VAT, a platyna jest wzbogacana o magiczny 23% podatek?

Więcej w podobnym temacie tutaj:

Skup złota, czyli kto daje najlepsze ceny skupu złota i gdzie sprzedać złoto lub srebro Ceny akcji, demografia i złoto Jak obliczyć szybko cenę grama złota w PLN

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).

Pierwszy raz ceny złota oficjalnie ustalono w Londynie 12 września 1919 roku o godzinie 11. Cena złota wówczas została ustalona na podstawie wspólnego porozumienia pięciu firm inwestycyjnych: N M Rothschild & Sons, Mocatta & Goldsmid, Samuel Montagu & Co., Pixley & Abell, and Sharps & Wilkins.

Przez ponad 90 lat sposób ustalania cen złota w Londynie prawie nie uległ zmianie. Tak jak wtedy, tak i teraz cena ustalana jest na podstawie uzgodnień pięciu członków, tylko ich skład się diametralnie zmienił: Barclays Capital, Deutsche Bank, Scotiabank, HSBC, SocGen.

Fixing cen złota w Londynie dwa razy dziennie – o 11.30 i 16.00

Fixing cen złota w Londynie odbywa się dwa razy dziennie. Pierwszy o godzinie 11.30, drugi o godzinie 16 czasu polskiego. W praktyce wygląda to tak, że pięciu przedstawicieli banków członkowskich zdzwania się o umówionej porze na telekonferencję, na której jako pierwszy cenę otwarcia notowań złota przedstawia prezes. Natomiast pozostali czterej członkowie przekazują przedstawioną przez prezesa cenę złota do swoich klientów i na podstawie zleceń od nich otrzymanych deklarują czy są kupującymi, czy też sprzedającymi. Na podstawie przedstawionej wcześniej chęci kupna lub sprzedaży złota, członkowie London Gold Fixing muszą zadeklarować ile sztabek złota są w stanie kupić lub sprzedać.

Procedura ustalania cen złota w nietypowych sytuacjach

Procedura ustalania ceny złota ulega powtórzeniu, jeżeli w momencie przedstawienia przez prezesa ceny otwarcia notowań złota ma miejsce jedno z następujących zdarzeń:

są tylko chętni do kupna sztabek złota są tylko chętni do sprzedaży sztabek złota jeżeli ilość złotych sztabek po stronie kupna nie bilansuje się z ilością złotych sztabek po stronie sprzedaży

Gdy podczas ustalania ceny złota mają miejsce takie zdarzenia, to prezes wznawiając procedurę ustalania ceny podnosi ją- jeżeli na rynku jest przeważająca ilość kupujących niż sprzedających lub obniża ją- jeżeli jest przeważająca ilość sprzedających.

Minimum to 50 sztabek złota na fixingu

Po tym jak prezes uznaje, że transakcje na rynku są zrównoważone, podaje komunikat o zafixowaniu ceny złota. Przy czym cena złota może zostać trwale ustalona, jeżeli ilość złotych sztabek zarówno po stronie kupujących jak i sprzedających jest większa niż 50 sztuk.

50 sztabek złota, każda po 400 uncji, to 20 tys. uncji na jednym fixingu, czyli ponad 30 mln USD

Sztabki złota w London Gold Fixing mają standard 400 uncji. Dlatego minimalny dzienny obrót sztabkami złota przy aktualnych cenach złota wynosi, około 68 mln USD. London Gold Fixing to jedno z niewielu miejsc na świecie, gdzie w ciągu dnia obraca się taką ilością sztabek złota. Nie dziwne więc, że cena złota ustalana na fixingu w Londynie jest od kilkudziesięciu lat wiarygodnym wyznacznikiem dla producentów, konsumentów, inwestorów i banków centralnych.

London Gold Fixing już nie tak ważny jak w erze giełdowych telegrafów

Jednak, pomimo wysokiej rangi, jaką utrzymuje London Gold Fixing na światowej mapie handlu złotem, to jego istotność ostatnimi czasy zmalała. Wszystko za sprawą rozpowszechnienia się elektronicznych platform tradingowych, gdzie każdy może szybko podejrzeć aktualne spotowe ceny złota, srebra lub innych surowców. Dziś już nikt nie musi czekać na telegraf z danymi giełdowymi z Londynu. A, że cena złota na London Gold Fixing jest bardzo zbliżona do ogólnodostępnych spotowych cen złota, to spoglądając właśnie na nie można z dużym przybliżeniem ustalić, jaka będzie cena złota na londyńskim fixingu. Chyba, że ktoś handluje dużą ilością 400 uncjowych sztabek złota. Wówczas z niecierpliwością będzie oczekiwał ustalonej ceny, bo przy takich ilościach każdy cent robi wielką różnicę.

Jaka przyszłość cen złota w Londynie

Pozostaje pytanie czy przez następne kilkadziesiąt lat ustalanie cen złota w Londynie będzie wyglądać tak samo, czy też bankierzy może zaczną robić video konferencję lub dla wygody zrobią elektroniczny system równoważenia rynku złota?

Podobny temat poruszyliśmy w:

Dostawa złota Loco London, czyli jak to się robi w LBMA LBMA – od samorodka do kiloton sztabek złota Złote bulionowe rachunki na LBMA. Co to jest złoto alokowane i niealokowane? Dostawa złota i srebra – Good Delivery i trudne wymogi LBMA dla Mennic Ceny złota na London Gold Fixing- Gdzie i Jak sprawdzić? Ile złota na Londyńskiej Giełdzie Złota i dlaczego niektórzy twierdzą, że dużo za mało? COMEX kontra Shanghai Gold Ex, czyli koniec owijania uncji w papier Jak działa największa giełda złota?

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).

LBMA umożliwia inwestorom założenie dwóch typów rachunków. Są to rachunki bulionowe niealokowane i alokowane.

Rachunek bulionowy niealokowany to konto, do którego nie są przypisane konkretne sztabki złota z numerem seryjnym, wagą i próbą. Złoto niealokowane, to najczęściej spotykany na LBMA rodzaj rachunku, bo jest najtańszy. Jednostki rozliczeniowe w tych rachunkach to jedna uncja próby 995 sztabki złota zgodnej ze standardem London Good Delivery oraz jedna uncja próby 999 sztabki srebra zgodnej ze standardem London Good Delivery.

Saldo bulionowego rachunku niealokowanego nie upoważnia jego posiadacza do konkretnych sztabek złota lub srebra, ale daje mu prawo do złota, które jest w ilości identycznej jak na jego rachunku, jednak bez możliwości wyboru konkretnych sztabek złota z magazynu dealera u jakiego ma rachunek. To znaczy, że gdy będzie chciał odebrać złoto, które jest na jego rachunku. Dealer, może mu dostarczyć równie dobrze jedną złotą sztabkę kilogramową, jak również 10 sztabek złota po 100 gram.

Złoto bulionowe alokowane

Rachunek bulionowy alokowany wykorzystywany, gdy inwestor chce fizycznej dostawy złota lub srebra z jednoczesną segregacją co do wagi sztabek złota, próby i numeru seryjnego. Konto takie umożliwia klientowi regularne otrzymywanie listy, na której dealer zamieszcza ilość posiadanych przez inwestora sztabek złota, ich numery seryjne, wagi oraz próby złota. Przy takich rachunkach dealer pełni rolę depozytariusza, czyli kogoś, kto tylko zajmuje się przechowywaniem złota, jednak nie posiada do niego żadnego prawa. Natomiast tytuł do pełnoprawnego dysponowania takim złotem posiada inwestor, który dokonując transakcji decyduje, których sztabek złota lub srebra chce się pozbyć. Wówczas rolą dealera jest tylko odpowiednie przemieszczenie ich na magazynie i zaksięgowanie zmian w systemie rozliczeniowym.

Złoto niealokowane czy złoto alokowane

Dla inwestorów, którzy dziennie obracają dużymi ilościami złota z przeznaczeniem przemysłowym na dalszy przetop wygodny jest rachunek ze złotem niealokowanym. Jednak jeżeli ktoś kupuje złoto na LBMA w celach inwestycyjnych to lepszy będzie dla niego rachunek ze złotem alokowanym.

W Polsce firmy, które oferują przechowywanie złota, często w głębokich zapisach swoich regulaminów zamieszczają prawne sentencje, które umożliwiają im swobodne dysponowanie przechowywanym złotem. Czyli mogą takie złoto sprzedać, a jak klient zgłosi chęć odebrania, to wtedy kupują na rynku i dostarczają klientowi złoto. Jednocześnie firmy te gwarantują sobie możliwość, że mają prawo dostarczyć sztabki złota zupełnie inne niż zdeponował u nich klient. Ważne, aby zgadzały się co do wagi i próby. Ciężko określić jaki jest to rodzaj konta, ale można byłoby to nazwać rachunkiem nieistniejącego złota niealokowanego. Zalecamy czytać uważnie regulaminy takich firm i unikać tego typu rozwiązań.

Podobny temat poruszyliśmy w:

Dostawa złota Loco London, czyli jak to się robi w LBMA LBMA – od samorodka do kiloton sztabek złota Ceny złota – Jak są ustalane na London Gold Fixing Dostawa złota i srebra – Good Delivery i trudne wymogi LBMA dla Mennic Ceny złota na London Gold Fixing- Gdzie i Jak sprawdzić? Ile złota na Londyńskiej Giełdzie Złota i dlaczego niektórzy twierdzą, że dużo za mało? COMEX kontra Shanghai Gold Ex, czyli koniec owijania uncji w papier Jak działa największa giełda złota?

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).

Banki centralne wielu krajów na czele z Indiami i Chinami stanowią ważny fundament wspierający dla cen złota zarówno dziś jak i w przyszłości.

Głównym argumentem banków centralnych za zwiększaniem rezerw złota jest chęć uniezależnienia się od wartości walut papierowych. Monetaryści doskonale zdają sobie sprawę jak kończy się masowy proceder druku pieniądza. Stąd ich cichy i stabilny pęd ku złotu, którego nie da się szybko dodrukować.

Poza największymi potęgami także Tajlandia, Korea Południowa, Kazachstan, Rosja, Meksyk i Boliwia znacząco zwiększyły swoje rezerwy złota na przestrzeni ostatnich kilkunastu miesięcy. Oczekuje się, że banki centralne będą kontynuować politykę zwiększania rezerw złota.

Banki centralne powinny dalej kupować złoto, choć gdy będzie recesja…

Z dotychczasowego zachowania banków centralnych nie wynikają przesłanki do tego, aby ich polityka zwiększania rezerw złota miała ulec zmianie. Oczywiście popyt banków centralnych na złoto jest zależny od ogólnej sytuacji gospodarczej ich kraju. Jeżeli gospodarka w Chinach wpadnie w głęboką recesję, to ciężko oczekiwać, aby Centralny Bank Chin kupował dużo złota. W takiej sytuacji będzie skupiony na pilnowaniu porządku na własnym podwórku. Jednak znaczna większość banków centralnych krajów rozwijających się ma zbyt dużo rezerw w walutach papierowych, a za mało rezerw złota. Dlatego najprawdopodobniej będą oni dążyć do odpowiedniego zbalansowania tej nierównowagi na korzyść złota.

Dlaczego banki centralne kupują złoto?

Można uznać, że głównym powodem, dla którego banki centralne konsekwentnie zwiększają rezerwy złota jest niestabilność oraz polityczno- urzędnicze ekscesy związane z najbardziej popularnymi aktywami rezerwowymi? do których zalicza się dolar i euro. W sytuacji, kiedy dolar i euro, główne waluty dwóch największych ośrodków gospodarczych na świecie, stanowią sztuczne paliwo do podtrzymywania przy życiu bankrutów zarówno rządowych jak i bankowych, złoto i inne metale szlachetne stają się bezpieczną przystanią.

Złoto zabezpieczeniem przed drukiem pieniądza i przed wojną

Choć od dawna złoto uznaje się za najlepsze zabezpieczenie przed deprecjacją walut papierowych, złoto zyskuje również uznanie, jako zabezpieczenie portfela w szybko zmieniającej się sytuacji geopolitycznej np.: na bliskim wschodzie. Bo złoto, to ten niezwykły i rzadki metal posiadający status najbardziej płynnego pieniądza, który będzie wszędzie akceptowany, nawet w razie kłopotów największych krajów, po jednej, jak i po drugiej stronie Atlantyku.

Podobny temat poruszyliśmy w:

GDZIE KUPIĆ ZŁOTO? Opinie i porady. Baza wiedzy Jakie złoto kupić? Jak sprawdzić akredytację mennicy w LBMA? Jak sprawdzić autentyczność sztabki złota i złotej monety? Waga Fischa Od czego zależą ceny złota Jak kupić złoto? | Złote inwestycje

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).

Jedna z gazet w Hong Kongu napisała, że chiński minister finansów, minister spraw wewnętrznych i Centralny Bank Chin powołali specjalną grupę śledczą w sprawie zniknięcia 80 ton złota z oficjalnych chińskich rezerw złota.

W odpowiedzi na te informacje, przywołane państwowe instytucje oficjalnie zaprzeczyły, aby coś takiego się wydarzyło. Oświadczyły również, że nie powołały specjalnej grupy śledczej.

Oficjalne komunikaty chińskich oficjeli można jednak traktować mało wiarygodnie. Zawsze mówią to, co jest w ich interesie. Gdyby jednak cała sytuacja była prawdą, to należy współczuć ludziom, którzy pracują w składzie rezerw złota i jednocześnie nie dopuścili się żadnego przestępstwa. Przykład chińskiego tradera na rynku miedzi z 2008 roku, który po dokonaniu poważnych strat nagle zniknął pokazuje, że łatwo można z chińskiej spokojnej posady rządowej trafić do obozu pracy?

Przy okazji warto wspomnieć, że Chiny oficjalnie utrzymują ciągle niewielką część swoich rezerw walutowych w złocie, bo zaledwie 3%. Dużo mniej niż wiele krajów rozwiniętych. Potencjał do zwiększenia chińskich rezerw złota jest więc duży. Choć ostatnio z ich gospodarką, która coraz słabiej sobie radzi z po raz pierwszy pojawiającymi się deficytami handlowymi, dalsze duże zakupy złota wcale nie są takie pewne.

Podobny temat poruszyliśmy w:

Chiny kupują złoto, import złota poprzez HongKong Gdzie i kiedy Hindusi kupują złoto Złoty skarbiec w Hong Kongu Giełda złota w Szanghaju z nowym parkietem dla złota

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).

Pierwszą dużą platformą giełdową, która zaakceptowała złoto, jako depozyt zabezpieczający była CME – Chicago Mercantile Exchange – aktualnie największa na świecie platforma obrotu pochodnymi.

Było to dwa lata temu, a bodźcem do takiego posunięcia był druzgocący przerost zobowiązań sektora finansowego.

Zobowiązania sektora finansowego w relacji do PKB, źródło: Business Insider, OECD, ECB

Kilka dni temu europejska cześć grupy CME podała informację, że także i ona będzie akceptować złoto, jako depozyt zabezpieczający. Tutaj bodźcem z pewnością jest wiarygodność i wypłacalność południa Europy. Zapewne duża część tego złota, to będzie to samo złoto, które Niemcy chcą, aby służyło w procesie repo wykupu obligacji południa.

Złoto także w LCH.Clearnet Group

Także LCH.Clearnet Group – izba rozliczeniowa z siedzibą w Londynie, zaczęła akceptować złoto, jako zabezpieczenie. Złoto będzie służyć, jako depozyt zabezpieczający dla kontraktów na rynku OTC oraz na Hong Kong Mercantile Exchange. LCH określiło jednak limity zabezpieczenia, która dla złota wynosi maksimum 40% całkowitego zobowiązania depozytowego lub równowartość 200 mln $ lub 130 tys. uncji przypadające na jednego inwestora.

Złoto to pieniądz

Tym samym giełdy swoimi działaniami potwierdzają, że złoto to pieniądz. I w sumie to nic nowego. Złoto przecież jest pieniądzem od ponad dwóch tysięcy lat. I byłoby to dla każdego zrozumiałe gdybyśmy od urodzenia posługiwali się pieniądzem opartym na złocie. Większość z nas jednak od urodzenia miała do czynienia z pieniędzmi papierowymi. Stąd często pytanie ? Dlaczego złoto???

Dlaczego złoto, przecież złotem się nie najesz?

Przeciwnicy złota, zawsze pytają – Dlaczego złoto, przecież złotem się nie najesz. Oczywiście zamiast złota ludzie, jako najbardziej fundamentalny pieniądz mogliby używać konserw – można się najeść, mają długi termin przydatności do spożycia i nawet mogą być pomalowane na złoto 😛 Gdyby tak jednak było, to produkcja konserw stałaby się tak rentowna, że każdy zacząłby je produkować, a ich wartość spadłaby z biegiem czasu do zera.

Czy złoto można wyprodukować tak jak konserwy?

Przewagą złota jest to, że posiada unikalne właściwości, niemożna go syntetycznie wyprodukować i w relacji do innych rzeczy w otaczającym nas świecie jest go bardzo mało. Są to 3 proste rzeczy, które sprawiają, że złoto to pieniądz uniezależniony od polityków, masowej produkcji i deprecjacji.

Podobny temat poruszyliśmy w:

Złoto w bankach, według regulatorów, nowym kapitałem zerowego ryzyka Jak nie sprzedawać złota? Gordon Brown uczy… Złoto inwestycyjne oficjalnie w portfelu Kto najbardziej wpływa na ceny złota? Dlaczego banki centralne kupują złoto? Prawdziwa historia pewnego banknotu o nominale 100000$ Klif produkcji złota od 2017 roku

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).