Wpisy Otagowane ‘ceny złota’

6 grudnia 2023 napisałem, że rynek złota robiąc jednosesyjny wyskok do góry o 4%, a następnie spadając na tej samej sesji o 5% dokonał tak zwanego wyczyszczenia rynku i w związku z tym należy oczekiwać przerwy w trendzie wzrostowym, czyli korekty wzrostów. Aktualnie jesteśmy 3 miesiące po tym wydarzeniu i rzeczywiście przez te 3 miesiące mieliśmy do czynienia z korektą płaską. Rynek stał w miejscu uspokajając się po jesiennych wzrostach. W ciągu ostatnich kilku sesji cena złota wykonała pierwszy ruch wzrostowy, a więc można uznać, że zakończyła korektę, o której pisałem w grudniu i teraz będzie tworzyć nową falę wzrostową.

→ Przeczytaj więcej

Złoto było pod wpływem różnych czynników w ostatnim tygodniu, takich jak siła dolara, dane gospodarcze z USA i oczekiwania dotyczące polityki monetarnej Rezerwy Federalnej. Cena złota wzrosła o około 1,5% w ciągu tygodnia, co było największym miesięcznym wzrostem od kwietnia, ponieważ inwestorzy spodziewali się, że Fed będzie bardziej → Przeczytaj więcej

Data publikacji 21 sierpnia 2023 r.

W ubiegłym tygodniu ceny złota odnotowały największy tygodniowy spadek procentowy od ponad czterech miesięcy, głównie pod wpływem silniejszego dolara i jastrzębich komentarzy przedstawicieli Rezerwy Federalnej. Ceny złota oscylowały w piątek w pobliżu trzymiesięcznego minimum i ukształtowały największy tygodniowy spadek od lutego, ponieważ dolar umocnił się gdy szef Rezerwy Federalnej USA Jerome Powell powtórzył, że w najbliższym czasie czekają nas kolejne podwyżki stóp procentowych. W porównaniu z poprzednim tygodniem cena złota spadła o jedną dziesiątą procenta. Konsensus na rynku jest taki, że silniejszy dolar, sprawia, że złoto staje się droższe dla inwestorów posiadających inne waluty, co może → Przeczytaj więcej

W GOLDCO S.A. cena skupu sztabek i monet to tylko 4-8% poniżej bieżącej ceny zakupu.

GOLDCO S.A. jako jedyny dystrybutor złota inwestycyjnego w Polsce, oferuje cenę skupu złotych monet i sztabek o masie 1oz i większej, równą 4-8 procent poniżej bieżącej ceny zakupu. W ten sposób, jako jedyni w Polsce oferujemy najbardziej konkurencyjne stawki (spread) pomiędzy ceną kupna i sprzedaży złota. Tak wysokie ceny skupu złota oferujemy tylko i wyłącznie dla monet i sztabek, które wcześniej zostały nabyte w GOLDCO. Tym samym powodujemy, że złoto inwestycyjne staje się o wiele tańsze niż fundusze inwestycyjne, które często pobierają opłaty manipulacyjne wielokrotnie przekraczające stawkę 4-8 procent prowizji.

Nabywając złoto w GOLDCO S.A. masz pewność posiadania złota wolnego od wolframu! Posługujemy się narzędziem, które z łatwością wykrywa wolfram!

WOLFRAM to zmora współczesnego rynku złota. Jak się przed nim obronić i nabywać złoto ze 100-procentową pewnością autentyczności i próby nabywanych sztabek złota i złotych monet?

Ostatnie kilka lat na rynku złota upłynęło pod znakiem rozwoju techniki obróbki wolframu przez chińskich fałszerzy. WOLFRAMEM podrabiane są złote monety i sztabki – nawet te najmniejsze o masie kilku gramów. Wolfram to najnowocześniejsza technika podrabiania, bo w przeszłości technicy mieli problem z obróbką plastyczną wolframu, który jest kruchym materiałem. Jednak na dalekim wschodzie dopracowano technikę wytwarzania stopów wolframowo-miedziowych lub wolframowo-srebrzanych, które dużo lepiej poddają się obróbce plastycznej, a więc i biciu monet z krążków wolframowych.

→ Przeczytaj więcej

Ustalanie cen złota na londyńskim rynku wiąże się z pewnymi czynnościami, które podejmował Bank Anglii począwszy od lat 80-tych. Aby przyjrzeć się temu bliżej, warto pójść tropem kariery dwóch starszych pracowników Banku Anglii – Terry Smeeton i Olivera Page.

W latach 80-tych i 90-tych XX wieku T. Smeeton był ekspertem i szefem oddziału związanego z rynkiem walutowym i rynkiem złota w Banku Anglii. Pracował na tym stanowisku aż do 1998 r. Następnie w latach 1998 – 2007 kontynuował karierę w Standard Bank, a w 2002 r. został członkiem Rady Doradczej w Dubai Metals and Commodities Centre (DMCC).

Natomiast Oliver Page dołączył do zespołu Banku Anglii w 1968 r. gdzie pełnił rolę między innymi Zastępcy Dyrektora i monitorował działania T. Smeetona. W Banku pozostał do 1998 r., a następnie rozpoczął karierę w Brytyjskim Urzędzie ds. Usług Finansowych (Financial Services Authority).

Kilka wzmianek o pełnionej roli na pogrzebie kolegi

Po śmierci T. Smeetona w 2007 r., Oliver Page, w mowie pogrzebowej zaznaczył, że czynności, jakie podejmował Smeeton w zakresie zarządzania krajowymi zasobami kruszcu, częściowo polegały na ustalaniu dziennych cen złota na londyńskim rynku i miały na celu ogólny zysk. Nie był on zatem poszukiwaczem złota, ale skutecznym operatorem. Wzmianka nie mówi jednak dokładnie, jakie były dokładnie czynności, które wykonywał Smeeton w ramach pracy dla Banku Anglii i kierowania Departamentem Złota i Walut.

Czy bank Anglii manipulował fixingiem LBMA?

Na pytanie o kwestię ustalania cen złota Bank Angielii odpowiada, że nie pełnił on tej funkcję ale pełniło ją pięć innych instytucji będących członkami LBMA. Jeśli tak jest, jaka zatem była rola T. Smeetona, o której mówił Oliver Page? Na to pytanie Bank odpowiada następująco: Bank Anglii jedynie uczestniczy w ustalaniu cen złota poprzez przekazywanie zamówień telefonicznych przez swoich brokerów i przy ustalaniu korzysta wyłącznie z usług banku Rothschildów.

W 1968 r. rola Banku znacznie się jednak zmniejszyła, choć kontakt z uczestnikami rynku nadal pozostał bardzo bliski. Nadal wykonywano zamówienia dla klientów – banków centralnych oraz utrzymywano zasoby kruszców na Koncie Wagowym. Bank Anglii nie był już jednak odpowiedzialny za nadzór nad Londyńskim Rynkiem Złota. Regulacje dla głównych uczestników rynku ustalał za to → Przeczytaj więcej

Ktokolwiek obserwował światową gospodarkę przez ostatnie kilka lat zgodzi się ze stwierdzeniem, iż decydenci z banków centralnych prowadzili słabą politykę pieniężną i nie podjęli stosownych działań, aby zwalczyć w odpowiedzialny sposób problemy trapiące obecny system monetarny. Wszystkie banki centralne największych gospodarek zaczęły produkować niespotykane ilości pieniędzy. Poluzowanie polityki pieniężnej na taką skalę można porównać do kopania puszki, która ma dotrzeć na sam koniec drogi. Przyszłość nie jawi się pozytywnie.

Dokąd to wszystko zmierza? Czy nasi przywódcy naprawdę pozwolą na załamanie międzynarodowego systemu walutowego? Czy nie ma planu B? Czy mamy uwierzyć, że złoto nie ma żadnego znaczenia w ekonomii?

Według rzeczników poruszających się w obrębie złota monetarnego w obecnej niestabilnej sytuacji gospodarczej cena złota jest względnie niska. W dodatku możemy zauważyć ogromne przepływy fizycznego złota z Zachodu na Wschód, które prawdopodobnie nie wróci na zachód w najbliższej przyszłości.

Spójrzmy teraz na wyjaśnienie dla wyżej wspomnianych obserwacji, które jest oparte na historycznych dokumentach dyplomatycznych i pomaga zrozumieć te skomplikowane kwestie.

Zacznijmy od momentu, w którym złoto zostało wycofane z systemu:

W latach sześćdziesiątych Francja wycofała się z London Gold Pool (kartelu ośmiu banków centralnych, który w latach 1961 – 1968 aktywnie sterował ceną złota). Francja nie chciała marnotrawić już więcej złota na cele wydatków wojennych, które kierowane były głównie przez USA na działania toczone przeciwko Wietnamowi. London Gold Pool było połączonym wysiłkiem Stanów Zjednoczonych, Holandii, Francji, Niemiec, Włoch, Belgii, Szwajcarii oraz Zjednoczonym Królestwem, aby sztucznie podtrzymać cenę złota na wysokości 35 dolarów za uncję. Stany Zjednoczone dodrukowywały dolary, aby sfinansować wojnę w Wietnamie, co spowodowało dewaluację dolara amerykańskiego. W wyniku tych działań trzeba było sprzedać więcej złota, aby utrzymać jego cenę na poziomie 35 dolarów. Niedługo po tym jak Francja wycofała się z London Gold Pool, kartel zakończył swoją działalność. Międzynarodowy Fundusz Walutowy podsumował to następująco:

Gdy całkowita ilość w obiegu dolarów amerykańskich w Stanach Zjednoczonych drastycznie wzrosła, rezerwy złota Stanów Zjednoczonych, które miały być pokryte tymi dolarami, drastycznie spadały. Międzynarodowi przywódcy finansowi podejrzewali, że Stany Zjednoczone będą musiały zostać zmuszone do dewaluacji dolara lub wstrzymania wymiany dolara na złoto.

Problem był szczególnie trapiący z powodu zwiększających się w ogromnym tempie dolarów będących w posiadaniu zagranicznych banków centralnych oraz rządów: W 1966 roku zagraniczne banki centralne oraz rządy dysponowały ponad 14 miliardami dolarów amerykańskich. Stany Zjednoczone posiadały 13,2 miliardów dolarów w rezerwach złota, lecz jedynie 3,2 miliardy dolarów były dostępne na pokrycie zagranicznych rezerw dolarowych. Reszta była potrzebna na pokrycie krajowych rezerw. Jeżeli rządy i zagraniczne banki centralne spróbowałyby w tym samym czasie wymienić na złoto zaledwie ćwierć swoich rezerw dolarowych, Stany Zjednoczone nie byłyby w stanie wywiązać się ze swojego zobowiązania, a więc już po raz kolejny okazały się niewypłacalne.

Dokładnie taka sytuacja miała miejsce, gdy w 1971 roku Stany Zjednoczone pod przewodnictwem prezydenta Nixona zamknęły “Złote Okno” i tym samym zagraniczne banki centralne nie mogły już wymieniać dolarów na złoto (z wyjątkiem transakcji na wolnym rynku). Jak już wspomniano, po pierwsze Europa, a w szczególności Francja nie była zadowolona i chciała zrewaluować złoto. Po drugie Stany Zjednoczone nieustannie dążyły do całkowitego wycofania złota z systemu walutowego, aby przeforsować hegemonię amerykańskiego dolara.

Odnaleziono dokumenty, które łączą przeszłość z teraźniejszością. 24 lutego 1970 roku francuski prezydent Pompidou spotkał się z amerykańskim prezydentem Nixonem w Waszyngtonie. Następujący cytat pochodzi z amerykańskich notatek z tegoż spotkania. → Przeczytaj więcej