Na naszej planecie złoto i srebro zazwyczaj występują w tych samych złożach.

Przez długi czas uważano, że również w kosmosie złoto i srebro występują jednocześnie, bo powstają w procesach ewolucyjnych gwiazd.

Jednak ostatnie opracowania niemieckiej astrofizyk Camili Hansen pokazały, że tak wcale nie jest. Srebro pojawia się w czasie eksplozji jednego typu gwiazd. Natomiast złoto występuje podczas eksplozji zupełnie innych typów gwiazd.

Zgodnie z najpopularniejszą dotychczas teorią występowania metali we wszechświecie, występują one w głębi ciał niebieskich. Obliczenia wskazują, że z powodu ekstremalnie wysokiego ciśnienia i temperatury, reakcja jądrowa rozpoczyna się właśnie w samym środku gwiazd. Reakcja taka zaczyna się od transformacji jąder wodoru w hel, ale znacznie bardziej interesujące rzeczy zaczynają pojawiać się dopiero w masywie tych gwiazd.

Pod olbrzymimi siłami ciężkości, temperatury i ciśnienia, cząstki elementarne konwergują z cząstkami alfa. Zaczynają się one łączyć ze sobą, nawet pomimo tego, że czasami mają tendencję do wzajemnego odpychania. Tak połączone elementy w coraz to większe struktury doprowadzają do powstania bardziej ciężkich pierwiastków, takich jak węgiel, azot, tlen, fosfor, żelazo, ołów i uran.

Złoto i Srebro formowane w największych gwiazdach, ale nie tylko…

Zgodnie z tą teorią cały układ okresowy pierwiastków występujących we wszechświecie powstał poprzez wewnętrzne przemiany ewolucyjne gwiazd. Modele obliczeniowe wskazują, że rodzaj powstających pierwiastków ściśle zależy od masy konkretnej gwiazdy. Najcięższe pierwiastki powstają więc podczas eksplozji największych gwiazd. Dlatego można przyjąć, że te gwiazdy świecące najjaśniej rodzą najcenniejsze pierwiastki – złoto i srebro.

Bazując na tej teorii przez wiele lat powszechnie uważało się, że złoto i srebro może powstawać jednocześnie podczas eksplozji jednej gwiazdy. Jednak ostatnie opracowanie Dr. Camili Hansen z uniwersytetu w Heidelbergu pokazało, że tak wcale nie jest. Srebro powstaje podczas eksplozji jednego typu gwiazd, które są kompletnie różne od gwiazd, w których obecne jest złoto.

Srebro wykryto podczas jednych eksplozji, a złoto podczas zupełnie innych wybuchów

Badając eksplozję Supernovy astrofizycy odkryli, że podczas tej eksplozji było dużo srebra, ale nie wykryto żadnego złota. Z kolei odwrotną zależność wykryto podczas badania innego wybuchu gwiazdy, gdzie wykryto dużo złota, ale nie stwierdzono żadnego srebra. Camila Hansen skomentowała te badania krótko – powstanie złota i srebra nie zależy tylko od masy gwiazdy, ale również od innych czynników, a złoto i srebro mogą występować oddzielnie.

Złoto i Srebro na Ziemi występują jednocześnie – zupełnie inaczej niż we wszechświecie

Najciekawsze jest jednak to, że na ziemi złoto i srebro występują razem. Zanieczyszczenia srebra znajdują się nawet w najwyższej klasie złóż złota. Ponadto występują takie minerały jak sylvanit AuAgTe4; Au3AgTe2; i elektrum AgAu, w których udział srebra może osiągać 45 – 50 procent. Oznacza to, że na ziemi złoto i srebro występują powszechnie razem jednak w przestrzeni kosmicznej jest zupełnie odwrotnie.

Złoto i Srebro fundamentem teorii o powstaniu Ziemi u układu słonecznego

To z kolei prowadzi do kolejnej rewolucyjnej idei. Po wybuchu Supernovy powstał ogromny i chaotyczny rój materii, który posłużył jako materiał budulcowy dla gwiazd i układów słonecznych drugiej generacji, jak na przykład nasz układ słoneczny. Ale jeżeli na Ziemi w tych samych złożach znajdują się złoto i srebro, które pochodzą z dwóch różnych gwiazd, to oznacza to, że cały nasz układ słoneczny jest zlepieniem co najmniej dwóch gwiazd lub podobnych materii.

Dowodzi to, że nie tylko na Ziemi, ale również we wszechświecie złoto i srebro to dwa niezwykle rzadkie pierwiastki, które mogą tam występować w proporcjach podobnych jak na Ziemi. Po ostatnich odkryciach i coraz większej wiedzy na temat początków powstania wszechświata widać, że to co robią w szwajcarskim CERN ma sens, choć na początku wydawało się, że to zwykłe i gigantyczne hulahop warte setki miliardów euro zakopane głęboko pod ziemią. Jednak za jakiś czas mogą stamtąd popłynąć ciekawe rozwiązania technologiczne.

Podobny temat poruszyliśmy w:

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).