Rzadkie roczniki srebrnych monet Morgan Silver Dollars

Morgan Dollars to najbardziej znana serią wśród Amerykańskich monet. Bite od 1878 do 1904 i w 1921 r., związane były z najgorętszym okresem dawnego Dzikiego Zachodu, kojarzone z takimi postaciami jak Billy Kid i Buffalo Bill. W rzeczywistości, miliony monet przechowywanych było w skarbcach w całym kraju aż do lat 60-tych XX wieku. Seria, która była bita w pięciu Mennicach (choć nie każda Mennica biła Silver Dollars w każdym roku, w którym powstawał nowy design), jest bogata w rzadkie i interesujące monety, dostępne zarówno dla nowicjusza, jak i bardziej zaawansowanego kolekcjonera.

Morgan Silver Dollars 1884-S

1884-S Morgan Dollar jest interesującą i podstawową emisją całej serii. Trudno ją jednak nazwać rzadkością, bo ilość wybitych monet wyniosła 3 200 000 sztuk (najczęściej spotykane to monety o gradingu XF oraz AU). Nie odnosi się to jednak do monet nieobiegowych. Prawie cała emisja trafiła do obiegu, a ponieważ kolekcjonerom nie zależało na znakach menniczych, zadowalali się bardziej powszechnymi egzemplarzami z Philadelphii, pomijając te pochodzące z San Francisco. W rezultacie, prawdziwymi rzadkościami są monety nieobiegowe, które osiągają zawrotne ceny, zwłaszcza te z gradingiem powyżej MS-60. Większość nieobiegowych egzemplarzy posiada widoczne znaki użycia, a rzadkościami są nawet sztuki z gradingiem MS-64. Najrzadsze to monety nieobiegowe w idealnym stanie menniczym, spotykane jeszcze rzadziej niż niektóre roczniki o niższej liczbie emisji.

Morgan Silver Dollar 1889 CC, źródło: Internet/Google Graphics

Morgan Silver Dollars 1889-CC

Mennica w Carson City, znana z rzadkich monet, produkowała stosunkowo dużą liczbę Morgan Silver Dollars, choć niewiele z nich trafiło do obiegu. Roczniki takie jak 1883-CC i 1884-CC można łatwo zdobyć w stanie nieobiegowym. Najrzadszym jest 1889-CC, uznawany za klasyczny rzadki rocznik (z ang. key-date) całej serii. Wybito zaledwie 350 000 sztuk, z czego niewiele zachowano i dlatego większość posiada widoczne znaki użycia. Najrzadsze są egzemplarze nieobiegowe, zwłaszcza w stanie gem. Niewiele monet uzyskało taką ocenę. Emisja 1889-CC zawsze była bardzo popularna ze względu na swoją niewielką ilość i miejsce produkcji – Mennicę w Carlson City. Porządane są nawet egzemplarze z widocznymi oznakami zużycia i podniszczone.

Morgan Silver Dollar 1893 S, źródło: Internet/Google Graphics

Morgan Silver Dollars 1893-S

Każdy kolekcjoner, zapytany o absolutnie rzadki rocznik z serii Morgan Silver Dollar wspomni 1893-S. Ta emisja jest najmniejszą pod względem wybitych monet (zaledwie 100 000 sztuk). Większość z nich to nie w pełni obiegowe VF i podobne. Kolekcjonerzy XX w. dostrzegli tak niską wielkość emisji i wycofywali monety z obiegu. Wiele z nich jednak przez pewien czas było w obiegu, dlatego nieobiegowe monety są już bardzo rzadkie. Sądzi się, że istnieje ich zaledwie kilkadziesiąt i są to egzemplarze z niższymi ocenami gradingowymi. Istnieją jeszcze inne rzadkie roczniki z lat 1890-ych, bitych w innych mennicach. Popyt na srebrne dolary był wówczas bardzo mały i do tego czasu wiele z nich po prostu składowano w skarbcach. Więcej sztuk w obiegu pochodziło z Mennicy w San Francisco ze względu na brak zaufania do papierowego pieniądza w Zachodnich Stanach i monety takie jak 1893-S były powszechnym środkiem płatniczym w Californi czy Nevadzie.

Morgan Silver Dollars  1895

Z rocznikiem 1895 wiąże się pewna tajemnica, która nigdy nie została wyjaśniona. Zapiski wskazują, że wybito 12 000 monet do obiegu, ale nie odnaleziono ani jednej sztuki obiegowego 1895 Morgan Dollar. Wszystkie dostępne to lustrzanki Proof, z całkowitej emisji 880 sztuk. Istniejące obiegowe egzemplarze są sklasyfikowane, jako obiegowe Proof. Choć wielkość emisji Proofs nie jest duża w kontekście całej serii, popyt na nie jest bardzo duży. Problem mogą stanowić liczne zarysowania, zatem odnalezienie menniczego stanu idealnego Proof 1895 Morgan Silver Dollar będzie bardzo trudne.

Morgan Silver Dollars  1901

Obok 1895 Proofs, równie trudnodostępny będzie rocznik 1901. Jak dotąd jest to najrzadsza emisja z Philadelphii z całej serii i z pewnością można uznać, jako rzadki rocznik. Wybito 6 592 000 monet do obiegu i historia jest podobna do 1884-S: większość trafiła do obiegu, a nieobiegowe sztuki są bardzo rzadkie. Jeśli jakiekolwiek przetrwały, bardzo prawdopodobne, że zostały przetopione i nikt nigdy nie miał szansy nabyć takiej monety. Mimo, że wielkość emisji nie jest najmniejsza, należą one do rzadkości.

Morgan Silver Dollar 1903 O, źródło: Internet/Google Graphics

Morgan Silver Dollars 1903-O

1903-O jest kolejną ciekawostką. Aż do wczesnych lat 1960-ych uznawany był za rzadki rocznik serii. Niewiele osób widziało, czy nawet słyszało o istnieniu tych monet. Zostały one wycenione w katalogach, ale ponieważ bardzo mało było przedmiotem sprzedaży, trudno ocenić, czy wyceniono je prawidłowo. Dopiero we wczesnych latach 1960-ych odkryto w skarbcach setki tysięcy sztuk i okres ich emisji. Cena nagle spadła i obecnie moneta jest uznawana, jako rzadki rocznik z wielkością emisji 4 450 000 sztuk. Wiele monet, które przetrwało to nieobiegowe egzemplarze, natomiast obiegowe to już prawdziwe rzadkości.

Inne rzadkie roczniki Morgan Silver Dollars

Zawsze dość popularne będą monety pochodzące z Mennicy w Carson City. Niektóre emisje począwszy od 1890-ych lat, jak 1893-CC, 1894, 1895-S czy 1896-S są bardzo rzadkie i prawie w ogóle niespotykane w stanie nieobiegowym gem. Duże ilości monet zostało zachowanych w stanie nieobiegowym, ale w stanie obiegowym już rzadziej, a ich zdobycie będzie prawdziwym wyzwaniem dla kolekcjonera.

Popularne odmiany to: 1879-CC Capped Die ze znakiem menniczym, 1888-O Double Die Obvers oraz 1900-O/CC ze znakiem menniczym CC (kiedy zaprzestano emisji w Carson City, i wznowiono w Nowym Orleanie, pojawił się znak menniczy O, a na monecie widniało O oraz resztki CC). Obie wersje są popularne wśród kolekcjonerów, podobnie jak inne mniej i więcej znaczące odmiany.

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).