Złota cztero-dolarówka, znana jako Stella głównie za sprawą słowa Stella umieszczonego w środku dużej gwiazdy na rewersie tej monety.

Złote 4-dolarówki Stella produkowane były pomiędzy 1879 a 1880 r. Pomysłodawcą ich wprowadzenia był amerykański minister John A. Kasson. Intencją było, aby monety te mogły być wykorzystywane przez turystów i wymieniane na inne złote monety o odpowiednich nominałach we Francji, Niemczech lub innych krajach europejskich. Stany Zjednoczone rozważały wówczas przystąpienie do Łacińskiej Unii Monetarnej, w której skład wchodziły kraje europejskie, a ideą było stworzenie w każdym z państw członkowskich takiego pieniądza, którego wartość odpowiadałaby szwajcarskiej monecie 20 franków. Na awersie wokół głowy postaci widnieje zapis zawartości metalu w systemie metrycznym: 6G, .3S, .7C, 7 GRAMS.

Główny grawer mennicy tamtego okresu Charles E. Barber stworzył design awersu monety Stella zwany Flowing Hair (z ang. rozwiane, falujące włosy), z kolei George T. Morgan, również grawer menniczy, zaprojektował wzór Coiled Hair (z ang. kręcone włosy). Na rewersie, zamiast motta IN GOD WE TRUST, pojawiło się inne DEO EST GLORIA (God is Glorious). Liczba wyemitowanych egzemplarzy nie jest do końca znana, choć przewodnik książkowy podaje szacunkową wielkość 425 sztuk 1879 Flowing Hair – monet najczęściej spotykanych, oraz tylko 10 sztuk 1879 Coiled Hair, 15 sztuk 1880 Flowing Hair i 10 sztuk 1880 Coiled Hair. Faktyczna liczba była jednak prawdopodobnie nieco wyższa niż podaje przewodnik. Niemniej monety te nigdy nie weszły do powszechnego użycia, a sam projekt utknął na etapie legislacyjnym.

→ Przeczytaj więcej

Podstawę zaistnienia złotej monety 3-dolarowej w systemie finansowym USA datuje się na 1845, kiedy to wprowadzono reformę amerykańskiej poczty i rozpoczęto emisję znaczków pocztowych. W 1853 roku USA kupiły od Meksyku za 10 mln dolarów stan Arizona i Nowy Meksyk, a rok później Commodore Matthew Perry wyruszył do Japonii celem rozpoczęcia wymiany handlowej. Powiększanie się terytorium USA i rozwój handlu powodował konieczność zapewnienia jednolitego rynku pocztowego, dlatego zrealizowano reformę poczty. Jednak w praktyce nie okazała się ona tak prosta do wdrożenia z sukcesem, jak na początku sądzono.

Złota moneta 3 dolary (3 USD) Liberty 1854 – 1889 United States of America

W 1951 roku stawkę pocztową zmniejszono do 3 centów, a w związku z tym zaistniała konieczność wprowadzenia nowej monety centowej, którą ludzie chcieliby się posługiwać, bo funkcjonująca wówczas obiegu miedziowa duża centówka, była znienawidzona przez społeczeństwo. Dlatego zaplanowano wprowadzenie do obiegu srebrnej monety 3-centowej. Nowa moneta miała umożliwić nabywanie znaczków, bez posługiwania → Przeczytaj więcej

Amerykańskie złote monety Quarter Eagles, czyli monety o nominale 2.50 dolara, są od dawna bardzo popularne wśród numizmatyków i kolekcjonerów. Pomimo, iż okazy tego nominału są bardzo trudno dostępne, ich pozyskanie nie jest niemożliwe, ale bywa dość trudne. Z wyjątkiem kilku największych i najtrudniej dostępnych rarytasów, skompletowanie pełnej serii ćwierć dolarówek emitowanych począwszy od 1796 roku do 1929 roku jest wyzwaniem, z którym powinien poradzić sobie prawie każdy doświadczony kolekcjoner.

Złota moneta 2,5 dolara (2,5 USD) Liberty 1908 – 1929 United States of America

Pierwszy wzór złotej ćwierć dolarówki, zaprojektowany w 1796 r., inaczej zwany Capped Bust lub Turban Head, nie posiadał gwiazdek na awersie monety. Wybitych zostało jedynie 963 sztuki tego nominału, a ich produkcje wstrzymano w momencie, gdy któryś z pracowników Mennicy zdecydował o dodaniu motywu gwiazdek do tej monety, wówczas rozpoczęto pracę nad nową wersją monety ćwierćdolarowej z gwiazdkami. Ta nowa wersja, z różną kombinacją ułożenia → Przeczytaj więcej

Począwszy od 2011 roku ludzie spędzający osiem godzin dziennie w pięknie przeszklonych budynkach Brukseli, zaczęli zdawać sobie sprawę, że system wspólnej waluty stworzony 10 lat wcześniej, chyli się ku upadkowi i nic nie jest w stanie tego powstrzymać.

Najgorzej, że nadal są to ci sami ludzie, którzy tworzyli ten system, a więc nie są w stanie dostrzec błędów jego funkcjonowania. Błędów, które jednoznacznie popychają ten system w stronę upadku.

Twórcy tego systemu to prawnicy, którzy od wczesnych lat młodości, poprzez “edukacyjne”: oddziaływanie licznych starych palestr prawniczych, mają powbijane do głowy jednowymiarowe zasady: “To My jako prawnicy tworzymy rzeczywistość, bo przepisy, które wymyślamy kształtują życie ludzi. Jeżeli jakaś grupa ludzi nie zwraca uwagi na wymyślone przez nas przepisy, to należy wprowadzić surowe kary, aby nasze “genialne” przepisy były respektowane.”

Rzeczywistość stworzoną przez jednowymiarowych prawników z Brukseli można zapisać równaniem: Przepis Prawa + Kara = Demokracja

Ci jednowymiarowy prawnicy są oczywiście potrzebni na sądowej wokandzie, ale jakikolwiek system monetarny przez nich stworzony skazany jest na porażkę. Prawnicy Ci stworzyli ideę strefy euro, czyli wspólnej waluty dla wszystkich krajów zjednoczonej Europy. Jednak poprzez swą jedno wymiarowość zapomnieli o kolejnych wymiarach systemu monetarnego, których głównym filarem jest dług publiczny.

To ci “genialni” prawnicy (być może celowo, aby działać na korzyść prosperity Niemiec i Francji) stworzyli walutę euro, ale nie stworzyli prawidłowego systemu dla funkcjonowania rynku długu publicznego krajów zjednoczonych w systemie euro waluty.

Doprowadziło to do sytuacji, że przeliczniki przyjęcia euro waluty przez Niemcy i Francję zostały ułożone pod gospodarki dokładnie tych dwóch państw, a pozostałe mniejsze kraje były zmuszone przyjąć euro walutę po tych samych kursach (lub bardzo zbliżonych do nich) bez względu na bieżącą sytuacje na długu publicznym konkretnego kraju.

Takim sposobem Grecja przyjęła wspólną walutę po kursie 0,8 dolara za euro, a jej dług publiczny został po prostu przeliczony z drachmy na euro przy kursie 0,8 dolara za euro. W ciągu następnych kilku lat poprzez konserwatywnie silną politykę prezesa ECB, kurs euro do dolara poszedł do góry o 100% i osiągnął kurs 1,6 dolara za euro w 2008 roku. Spowodowało to automatycznie, że zobowiązania z tytułu długu publicznego Grecji zwiększyły się o 100%, a Grecja jednocześnie nie miała jakiegokolwiek wpływu na osłabienie euro waluty. Skutkiem było bankructwo Grecji w 2011 roku i dalsze perypetie z tym związane ciągnące się do 2015 roku kosztujące podatnika miliardy euro. → Przeczytaj więcej

W GOLDCO S.A. cena skupu sztabek i monet to tylko 4-8% poniżej bieżącej ceny zakupu.

GOLDCO S.A. jako jedyny dystrybutor złota inwestycyjnego w Polsce, oferuje cenę skupu złotych monet i sztabek o masie 1oz i większej, równą 4-8 procent poniżej bieżącej ceny zakupu. W ten sposób, jako jedyni w Polsce oferujemy najbardziej konkurencyjne stawki (spread) pomiędzy ceną kupna i sprzedaży złota. Tak wysokie ceny skupu złota oferujemy tylko i wyłącznie dla monet i sztabek, które wcześniej zostały nabyte w GOLDCO. Tym samym powodujemy, że złoto inwestycyjne staje się o wiele tańsze niż fundusze inwestycyjne, które często pobierają opłaty manipulacyjne wielokrotnie przekraczające stawkę 4-8 procent prowizji.

Nabywając złoto w GOLDCO S.A. masz pewność posiadania złota wolnego od wolframu! Posługujemy się narzędziem, które z łatwością wykrywa wolfram!

WOLFRAM to zmora współczesnego rynku złota. Jak się przed nim obronić i nabywać złoto ze 100-procentową pewnością autentyczności i próby nabywanych sztabek złota i złotych monet?

Ostatnie kilka lat na rynku złota upłynęło pod znakiem rozwoju techniki obróbki wolframu przez chińskich fałszerzy. WOLFRAMEM podrabiane są złote monety i sztabki – nawet te najmniejsze o masie kilku gramów. Wolfram to najnowocześniejsza technika podrabiania, bo w przeszłości technicy mieli problem z obróbką plastyczną wolframu, który jest kruchym materiałem. Jednak na dalekim wschodzie dopracowano technikę wytwarzania stopów wolframowo-miedziowych lub wolframowo-srebrzanych, które dużo lepiej poddają się obróbce plastycznej, a więc i biciu monet z krążków wolframowych.

→ Przeczytaj więcej

Złoty 1 dolar, najmniejszy z nominałów wśród złotych monet Stanów Zjednoczonych. Pierwszy raz pojawił się w 1849 r. Oprócz dolara, rząd wprowadził wówczas także monetę double eagle, aby wykorzystać ogromne ilości złota napływające w efekcie kalifornijskiej gorączki złota z zachodu na wschód USA. Monety 1-dolarowe produkowano aż do 1889 r., choć po wojnie secesyjnej bicie złotych monet zostało znacznie ograniczone.

W dzisiejszych czasach całkowity popyt na te amerykańskie złote monety pochodzi od kolekcjonerów, którzy poszukują wszystkich trzech odmian złotej dolarówki:

Pierwszy z nich to Typ I z wizerunkiem Miss Liberty, takim samym jak na złotej monecie 20-dolarowej 20 USD Double Eagle. Produkcja trwała od 1849 do 1854 r. Od 1854 do 1855 r. bito dolary Typu II z motywem indiańskiej księżniczki i kontynuowano produkcję tej monety jeszcze w 1856 r., ale już tylko w Mennicy w San Francisco. Od 1856 r. rozpoczęto produkcję kolejnej odmiany dolarówek – Typu III i bito je aż do 1889 r. Tu portret indiańskiej księżniczki nieco zmodyfikowano.

1 Złoty Dollar USA Typu I był używany w codziennym obiegu i posiadają najwięcej → Przeczytaj więcej