W 2014 r. Niemcy sprowadziły do krajowych skarbców 120 ton złota

Niemiecki Bank Centralny (Bundesbank) ogłosił właśnie dane dotyczące efektów repatriacji swoich zasobów złota lokowanych na świecie. W 2014 roku aż 85 ton wycofano z Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku, choć początkowo podawano liczbę od 30 do 50 ton złota. Z Francji natomiast sprowadzono 35 ton.

Źródło: Getty Images

W 2013 r. podczas budowy planu repatriacji niemieckiego złota zakładano, że ze skarbca Fed do 2020 r. wycofanych zostanie przez Niemcy w sumie 674 ton złota. Jednak w pierwszym roku obowiązywania niemieckiego planu repatriacji było to zaledwie 37 ton (32 tony z Francji i 5 ton z Nowego Jorku). Pojawiły się więc pytania, dlaczego przyjęto tak długi okres czasu na wycofanie wszystkich rezerw? Stało się podejrzane, że w 2013 r. z Fed wycofano tylko 5 ton. Czy zatem w skarbcu Banku Rezerw Federalnych na nowojorskim Manhattanie znajdują się jeszcze jakieś zasoby złota?

Bardzo spektakularne było również wycofanie 122,5 ton złota z Nowego Jorku przez Holandię w okresie od stycznia do listopad 2014 roku. Zarówno rezerwy odebrane przez Holandię, jak i Niemcy nie zgadzały się z danymi ogłoszonymi przez FED, więc pojawiły się spekulacje, że Bank Rezerw Federalnych nie podał prawdziwych informacji z 2014 r.

Źródło: Frank Rumpenhorst/AP Photo

Pomiędzy styczniem a listopadem 2014 r. zostało wycofane z FED w sumie 166 ton złota. Jeśli odejmiemy 123 tony złota Holandii, zostaje 43 tony złota niemieckiego. Skoro Niemcy twierdzą, że sprowadziły 85 ton z Nowego Jorku w 2014 r., 42 tony musiały wycofać w grudniu. Dlaczego zatem Niemcom potrzeba aż siedmiu lat, aby sprowadzić 674 tony kruszcu? Być może tak długi czas jest niezbędny, aby stworzyć nowy międzynarodowy system monetarny, a przy okazji spokojnie transferować złoto do swojego kraju nie wywołując zbyt dużych tarć na rynku i nie psując sobie relacji z branżowymi kontrpartnerami bankowości centralnej. Na pewno nie jest to z przyczyn logistycznych, ponieważ operacje o takiej skali jak 600-700 ton mają miejsce na świecie każdego roku. Na przykład w 2013 r. Szwajcaria przetransportowała aż 2 777 ton złota, zatem strona logistyczna z pewnością nie stanowi tu problemu, a chodzi o coś zupełnie innego…

Zobacz też:

• Central Bank Gold Agreement, czyli złoty pakt banków centralnych
• Złoto w bankach, według regulatorów, nowym kapitałem zerowego ryzyka
• Jak nie sprzedawać złota? Gordon Brown uczy…
• Złote referendum w Szwajcarii, co dalej z frankiem?
• Złoto to pieniądz w giełdowych izbach rozliczeniowych
• Dlaczego banki centralne kupują złoto?
• Kto najbardziej wpływa na ceny złota
• Jak lokować pieniądze – nieoficjalne wskazówki banków centralnych

Treść powyższej analizy jest tylko i wyłącznie wyrazem osobistych poglądów jej autora i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, lub ich emitentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 206, poz. 1715).