Wpisy Otagowane ‘WGC’

Obecna struktura chińskiego rynku z Shanghai Gold Exchange (SGE) na czele, oparta na Chińskim Banku Centralnym, ma na celu: zarządzanie ilością złota będącego częścią pozarządowych chińskich rezerw złota dbanie o najwyższą jakość złota będącego częścią chińskich rezerw pozarządowych, podlegającego transakcjom handlowym na rynku zapewnienie Chińczykom bezpośredniego dostępu do rynku

System SGE został wprowadzony, aby stymulować zakup fizycznego złota przez obywateli i rozwijać chiński rynek złota w celu wspierania internacjonalizacji chińskiej waluty renminbi (inaczej yuan, juan).

SGE, czyli Giełda Złota w Shanghaju powstała w 2002 r., ale rynek chiński nie zmienił się od razu. People’s Bank of China (PBOC, Ludowy Bank Chin) miał monopol na handel złotem i srebrem w Chinach. Wyroby można było nabyć jedynie w wyznaczonych punktach handlowych, jednak powstanie SGE zapoczątkowało liberalizację rynku. Od 2004 r. indywidualne jednostki mogły już inwestować w złoto.

W 2007 r. rynek złota już w pełni funkcjonował. Po raz pierwszy wypłaty kruszcu ze skarbców SGE odpowiadały chińskiemu popytowi na złoto. CGA Gold Yearbook2007 podaje, że:

W 2007 r. wielkość wypłacanego kruszcu ze skarbców Shanghai Gold Exchange odpowiadała całkowitemu zapotrzebowaniu na złoto w 2007 r. iwyniosła 363.194 tony. W porównaniu do 2006 r. nastąpił wzrost o 48.02%, 8.82 punktów procentowych mniej niż poziom wzrostu podaży.

Od 2002 do 2007 r. wycofane złoto z SGE nie odpowiadało chińskiemu popytowi, gdyż reforma rynku nie była jeszcze wtedy w pełni wypracowana.

Istnieją pewne reguły wiążące całkowity popyt na złoto z transakcjami na SGE, które składają się na mechanizmy rynku złota.

Chiński handel złotem

Import złota bulionowego na chiński rynek może być przeprowadzony jedynie przez banki posiadające odpowiednią licencję PBOC, a ponadto każda nowa dostawa złota musi być → Przeczytaj więcej

Aktualne dane dotyczące chińskiego popytu na złoto są całkowicie odmienne od informacji podawanych przez Światową Radę Złota (World Gold Council). Można zatem sądzić, iż z jakiegoś powodu prawdziwe fakty celowo utrzymuje się w tajemnicy. Wróćmy do okresu z kwietnia 2013 r. Wówczas ceny złota gwałtownie spadły, co wywołało niespotykany dotąd popyt i wykupowanie zasobów kruszcu na całym świecie, głównie przez Chiny. Liczba wycofywanego złota ze skarbców Shanghai Gold Exchange (SGE), która odpowiada całkowitemu popytowi chińskiemu, na dzień 21 grudnia 2013 zamknęła się na poziomie 2197 ton złota (wzrost o 93% r/r).

WGC utrzymywało jednak początkowo, że wielkość popytu w 2013 r. wynosiła 1066 ton, czyli 1131 ton mniej. Według publikacji China Gold Association(CGA) Gold Yearbook 2013 Chiny zaimportowały 1524 tony złota, natomiast z krajowej produkcji pochodziło 428 ton. Bez liczenia złomu, daje to w sumie 1,952 tony, a uwzględniając dostawy złomu mamy 2,000 ton. Niemożliwe jest zatem, aby całkowity popyt na złoto wynosił 1,066 ton.

Ostatecznie WGC przyznało, że początkowe szacunki podające popyt na złoto na poziomie 1066 ton były znacznie zaniżone. Z prywatnej korespondencji mailowej WGC czytamy:

Wielkość chińskiego popytu konsumpcyjnego w 2013 r. została skorygowana do 1,311.8 ton w stosunku do początkowej liczby 1,066 ton podanej w raporcie 2013 Gold Demand Trends.

Oznacza to wzrost o 23%. Choć daleko jeszcze do faktycznej wielkości, 23% jest sporą korektą. Informacja ta jednak jak dotąd nie ukazała się w prasie.

Aktualny chiński popyt na złoto jest wciąż ukrywany przed społeczeństwem (99% sektora finansowego powiela dane WGC).

W 2014 r. WGC ponownie zaniżyło wielkość popytu. Faktyczna ilość kruszcu wycofana z SGE stanowiła 2102 tony, natomiast WGC podało zaledwie 814 ton. Ponownie pojawiła się więc różnica, tym razem o 1,100 ton.

W 2014 r. zaniżanie danych przez WGC nie wystarczyło, aby odwrócić uwagę świata od tak wielkiego głodu na złoto. Potrzeba było → Przeczytaj więcej